Prawdzie w oczy

„Prawdzie w oczy” Leopolda Trafnego to tomik poezji, to rymy z ?ycia wzi?te. Autor zaprasza czytelnika do zadumy, namys?u, zastanowienia si?, prze?ycia, zakwestionowania lub do??czenia do niego, postawienia pytania, porady. Jest to manifest, ukazanie prawdy, ?ycia, takim jakie by?o i jest. Prawdy w nim ukazane s? bolesne, czasami nawet brutalne. Czytaj?c otwieramy oczy, nagle wszystko staje si? jasne. ?ycie od zawsze by?o trudne, gorzkie, ?zawe, ludzie dobrzy oddawali sw? prac?, us?ugi i wiedz? za bezcen, a system prawno-moralny to niszczy?, ale by? wszechmocny. Poeta opowiada jak funkcjonowa?o ludow?adztwo, jakie by?y „cuda socjalizmu”, jak szli?my drogami sprawiedliwo?ci dochodz?c do pustych pó?ek i kolejek bardzo porannych i wieczornych. Wreszcie te?, jak to gor?co witali?my przemiany i ile „naród na tym zyska?”. Wszystkie szyldy s? obce, miliony Polaków zdrowych, m?odych, wykszta?conych opu?ci?o kraj. Mamy do sp?acenia tysi?c miliardów d?ugów, zatrut? ?ywno??, kolejki za zdrowiem i has?o „Polak potrafi”. „Polaku czy ty jeszcze jeste? i my?lisz?”